دکتر غلامعلی بسکی، از آن شخصیت‌هاست که بعید است از خاطر کسی برود. برای هر که او را از نزدیک دیده بود، شخصیت منحصربه‌فرد، کاریزما و محبت بی‌اندازه‌اش به چشم می‌زد. و برای هر کس که بخت دیدارش را نداشت، میراث او تا همیشه ماندگارست.

دکتر بسکی، جراح و پزشک بیماری‌های زنان، سال‌های طولانی از عمر خود را صرف ارائه خدمات پزشکی و مراقبتی به مردم کرد و بیش از همه، محبت و مراقبت او شامل حال بدحال‌ترین و آسیب‌پذیرترین بیماران صعب‌العلاج می‌شد.

دکتر بسکی نه تنها، پزشکی متعهد بود بلکه درک عمیق او از جامعه و فرهنگ، اهمیت آموزش و پرورش کودکان و نوجوانان را برایش محرز کرد. طوری‌که با تأسیس سرای گاندی و خانه شوایتزر، که بعدها به خانه ریاضیات گنبد تبدیل شد، کمر همت به آموزش نسل جدید بست.

او علاوه بر داشتن نگاهی انسانی و نوع‌دوستی فراگیر، درک عمیقی هم از جلوه‌های آفرینش از جمله طبیعت و محیط زیست داشت. مراقبت از آب، و خاک، و گیاه دغدغه هر روز او بود.

دکتر بسکی نه تنها تمام عمر خود را صرف پاسداشت انسان و طبیعت کرد، بلکه میراث او به شکل اوقاف در خدمت شهر و مردمانش قرار گرفت و چه در قالب بیمارستان، چه مراکز آموزشی و چه بنیاد علمی، اوقاف دکتر بسکی، خیر ماندگار او را تا بی‌نهایت دوام خواهد بخشید.