۰
هیچ محصولی در سبد خرید وجود ندارد.
توسط 
«تقدیم به آنها که در عصر آهن و آینه، هنوز بوی انار و سنت را به یاد دارند.»
۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰
دکمهها را رها کن و نمایشگرهای سرد را به غبار بسپار؛ امشب، تاریخ از سرانگشتانِ انارآلودهی ما دوباره آغاز میشود.
ما، فرزندانِ «سیمان و فراموشی» به جستجوی آن «آتشِ نخستین» آمدهایم که در شاهرگِ خاک میتپید.
هندوانه، قاچی از خورشید است در انجمادِ شب؛ و حافظ، تنها پنجرهای که رو به «پیوند» باز میماند.
ببین! در هجومِ سایهها، چگونه به ریسمانِ سرخِ انار چنگ زدهایم؟ این یک ضیافت نیست؛ این «مقاومتِ ظریفِ شادمانی»ست.
فردا که خورشید از شکافِ یلدا قد بکشد، ما دیگر آن آدمهای دیروز نیستیم؛ ما «نور» را در تاریکترین دقیقهی سال، به خانه آوردهایم.
طهماسب کاوسی
۳۰ آذر ۱۴۰۴