طهماسب کاوسی

طهماسب کاوسی

نویسنده و شاعر
دکتری مطالعات برنامه درسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی تهران
نام لاتین:
Tahmasb Kavousi

بیوگرافی مختصری از جناب آقای دکتر طهماسب کاوسی به قلم خود ایشان:

هرچند زاده‌ی زمستانم، اما نه آن‌گاه که سرما در اوج بود، بلکه درست در روزی از واپسین دم‌های فصل سپید، آن‌گاه که انگشت‌های نازنین بهار، با دستکش‌های مخملین سبز نوروز، نرم‌نرمک بر شیشه‌ی بخارگرفته‌ی پنجرهٔ خانه می‌لغزیدند و تنها نوید آمدنش احساس می‌شد، در پنجم اسفند سال ۱۳۴۵، چشم به جهان گشودم. در شهرستانی آرام و کوهستانی، آرمیده در آغوش دو کوهسار سربه‌فلک‌کشیده‌ی قافلانکوه و بزقوش، به نام میانه؛ در دیار دل‌نشین و کهن کاغذکنان، جایی که نخستین نغمه‌های زندگی را در گوش جانم شنیدم و آموختم که سادگی، زیباترین شیوه‌ی زیستن است.

پس از گذراندن دوران تحصیلات متوسطه، در سال ۱۳۶۴ با دلی آکنده از امید، وارد مرکز تربیت معلم مراغه شدم. دو سال بعد، در سال ۱۳۶۶، افتخار یافتم که به جمع خانواده‌ی بزرگ فرهنگیان سرزمینم بپیوندم.

از همان آغاز، تعلیم برای من نه شغلی اداری، که راهی عاشقانه برای ساختن فردا بود؛ راهی که امروز، پس از چهل سال، همچنان با همان مهر و انگیزه نخستین در آن گام می‌زنم.

در طول این سال‌ها، همواره کوشیده‌ام آموختن را از مسیر خود جدا نکنم. تحصیلاتم را تا سطح دکترای رشته‌ی برنامه‌ریزی درسی در دانشگاه خوارزمی تهران ادامه دادم؛ اما بیش از مدرک، آن‌چه برایم معنا داشت، تجربه‌ی اندیشیدن و درگیر بودن با پرسش‌های بنیادین تعلیم و تربیت بود.

پژوهش را همچون یاری هم‌قدم در این مسیر برگزیدم؛ ثمرهٔ این همراهی، نگارش و انتشار مقالات علمی و حضور در همایش‌ها و کنفرانس‌های دانشگاهی بوده است. این مسیر، دو بار افتخار «پژوهشگر برگزیده» را برایم به ارمغان آورد، به‌طوری‌که در ژرفای وجودم، پژوهش چراغی برای روشنایی اندیشه جلوه‌گر شده است.

در کنار تدریس در مدارس، فرصت همکاری با دانشگاه‌های آزاد و پیام نور نیز برایم فراهم شد؛ تجربه‌ای مغتنم برای پیوند دادن آموزش نظری و عملی.

همچنین، سالیانی است که در مقام استاد مدعوِ دانشگاه فرهنگیان، توفیق یافته‌ام در پرورش معلمان فردا سهیم باشم؛ تجربه‌ای که بر شیرینی رسالت معلمی‌ام افزوده و عمق به آن بخشیده است.

در گذر سالیان، همواره خود را آموزنده‌ای در مسیرِ یادگیری دانسته‌ام؛ و از این رهگذر، تجربه‌هایی ارزشمند، چون انتخاب به‌عنوان «معلم نمونهٔ کشوری» و «دبیر راهنمای برگزیدهٔ پژوهش‌های دانش‌آموزی»، نیز نصیبم شده است.

از میان نوشته‌هایم، دو کتاب با نام‌های «معلم نویسنده» و «هنر معلمی به روایت دیگر» منتشر شده‌اند. همچنین، مجموعه‌ای از شعرهای سپیدم با عنوان «نوروز از ما آغاز می‌شود» در دست چاپ است؛ شعرهایی برآمده از دل، با مضامینی چون صلح، دوستی و آیین دیرپای نوروز.

دل‌بستگی‌ام به نویسندگی، سرایش شعر و هنر خوشنویسی، ریشه در نگاهی دارد که تعلیم را صرف انتقال دانسته‌ها نمی‌داند. برای من، معلمی یعنی پروراندن جان، بیدار کردن اندیشه و دمیدن مهر در روح انسان.

و امروز، پس از چهار دهه، هنوز در خود شاگردی می‌بینم که می‌خواهد بیاموزد، بیندیشد، بنویسد و در سکوت کلاس یا میان کلمات یک شعر، آتشی از آگاهی و مهر در دل جوانه‌های فردا روشن کند.

در این کوچه‌باغِ سبزِ حضور،
هر واژه بذرِ نوری‌ست،
در دلِ خاک.
و من، باغبانِ این دشتِ بی‌کران،
هنوز تشنه‌ی بارانِ آگاهی‌ام،
تا بشکفد دوباره،
امید،
در جانِ هر شاگرد.

 

انتشارات همرخ مفتخر است به زودی دفتر شعر «نوروز از ما آغاز می‌شود» را از ایشان منتشر می‌نماید.

📚 :: یادداشت‌های منتشر شده آقای دکتر طهماسب کاوسی در وب‌سایت همرخ