۰
هیچ محصولی در سبد خرید وجود ندارد.
بیوگرافی مختصر اورهان کمال (Orhan Kemal)
۱۵ سپتامبر ۱۹۱۴ – ۲ ژوئن ۱۹۷۰
«اورهان کمال» با نام اصلی «محمد راشید اوغوتچو (Mehmet Raşit Öğütçü)، نویسنده داستان کوتاه و رمان، در سال ۱۹۱۴ در آدانا به دنیا آمد و در سال ۱۹۷۰ در صوفیه درگذشت. پدرش، عبدالقدیر کمالی، در نخستین دوره مجلس جمهوری ترکیه، نماینده کستامونو بود. عبدالقدیر کمالی که در حرفه وکالت فعالیت میکرد، حزب “اهالی” را تأسیس نمود؛ اما این حزب منحل شد و او ناچار به سوریه گریخت. اورهان کمال نیز برای همراهی با پدرش، سال آخر دبیرستان را رها کرد. او یک سال در سوریه اقامت داشت و در سال ۱۹۳۲ به آدانا بازگشت. سپس به عنوان کارگر، بافنده و منشی در کارخانههای پنبه پاککنی مشغول به کار شد.
در دوران خدمت سربازی، به دلیل دیدگاههای سیاسیاش به پنج سال زندان محکوم شد. زندان بورسا نقطه عطفی در زندگی و مسیر هنری او بود، چرا که در آنجا با «ناظم حکمت» آشنا شد؛ فردی که تأثیر عمیقی بر او گذاشت. پس از آزادی در سال ۱۹۴۳، اورهان کمال به استانبول (در سال ۱۹۵۱) نقل مکان کرد و در آنجا مدتی به عنوان کارگر، باربر سبزیجات و سپس منشی در بنیاد مبارزه با سل فعالیت کرد. از سال ۱۹۵۰ به بعد تلاش کرد تا زندگیاش را تنها از راه نویسندگی بگذراند. اورهان کمال در بلغارستان درگذشت. پیکر او به ترکیه منتقل و در گورستان زنجیرلیکوی استانبول به خاک سپرده شد.
نخستین شعر او با نام “راشید کمال” در مجله “یدیگون” با عنوان «دیوارها» در تاریخ ۲۵ آوریل ۱۹۳۹ منتشر شد. اشعار بعدی او نیز با همین نام مستعار در مجلات یدیگون و ینی مجموا در سال ۱۹۴۰ به چاپ رسید. پس از آشنایی با ناظم حکمت، با نام «اورهان راشید» در مجله “ادبیات نو” (۱۹۴۱) نوشت. تحت تأثیر ناظم حکمت، تمرکز خود را از شعر به داستان معطوف کرد. نخستین داستان او با عنوان «ماجرای شب سال نو» در سال ۱۹۴۱ منتشر شد. در سال ۱۹۴۲ نام “اورهان کمال” را برای نوشتن داستان و شعر در مجله “یورویوش” برگزید. او با انتشار داستانهایی در مجله “وارلیک” در سال ۱۹۴۴ به شهرت رسید. نخستین مجموعه داستانهای کوتاه او با عنوان نبرد نان و نخستین رمانش خانه پدری در سال ۱۹۴۹ منتشر شدند.
آثار اولیه او بازتابدهنده زندگی شخصیتهایی از محلههای مهاجرنشین آدانا بودند. او ساختار اجتماعی، روابط کارگر و کارفرما و مبارزات روزمره مردم عادی در ترکیه صنعتیشده را به تصویر کشید. هدفش آن بود که با قهرمانان داستانهایش تصویری خوشبینانه ارائه دهد. سبک نگارش ساده و بیپیرایه خود را هرگز تغییر نداد و به یکی از ماهرترین چهرههای داستاننویسی و رماننویسی ترکیه بدل شد. او همچنین فیلمنامهنویسی و نمایشنامهنویسی را نیز تجربه کرد که از جمله آثارش میتوان به نمایشنامه سهرهها اشاره کرد. آثار او چون بخش ۷۲ زندان، مرتضا، دکان کهنهفروشی و سهم برادری بهصورت اقتباسهای نمایشی نیز اجرا شدهاند.
پس از درگذشتش، در سال ۱۹۷۱ جایزهای ادبی به نام او برای بهترین رمان پایهگذاری شد.
در انتشارات همرخ، از اورهان کمال کتابی با عنوان «با ناظم حکمت در زندان» با ترجمه آقای مجتبا مسعودی به چاپ رسیده است.