صلح را انسانها، جوامع و گروهها در زبان، آداب و رسوم، جشنها، دانشها، هنرها، ادبیات و دیگر صُور نمادین خود زیست و تجربه میکنند. «صلحِ زیستهٔ ایرانی» تکاپوی جمعی از محققان ایرانی است برای یافتن تجربههای زیسته صلح در ایران در قلمروهای گوناگون و همچنین ساختن و یافتن دریچهای نو برای توسعه و ترویج صلح و گفتمان صلح در ایران امروز و ادامه کتاب «صلح ایرانی» (۱۴۰۳). در تلاشیم تا گفتمان و زبان صلح را برپایه دانش، بینش، تجربه و فرهنگِ ایرانی گسترش دهیم و جامعهٔ ایرانی را نسبت به فرهنگِ صلح آشنا و حساس سازیم و تجربههای صلح زیستهاش را بشناسیم و بشناسانیم.
این تلاش نه برپایه تعصبات ملیگرایانه و محلی بلکه به دلیل منطق علمی است که برای اثربخش کردن هر فعالیتی لاجرم باید آن را با ارزشها، روحیات و زبان و عواطف آن جامعه سازگار کند. ایجاد تغییر و تحول در جوامع نیازمند درونزا بودن و تکیه کردن بر منابع فرهنگی همان جامعه است. توسعه فرهنگِ صلح مانند هر توسعه اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی دیگر تابع منطقِ درونزایی توسعه است. در این راه میتوان ایدههای خلاقانه داشت و نوآوری کرد و از تجارب جهانی نیز بهره بُرد، اما در چارچوب منطقِ فرهنگی و زمینه تاریخی و اجتماعی هر جامعهای چنین نوآوریهایی اثربخش خواهد بود.
این است که ما میکوشیم صلحِ زیستهٔ ایرانی را بشناسیم و برای گسترش فرهنگِ صلح آنها را بشناسانیم. این هدف تحقق نمییابد مگر با اندیشهورزی در لایههای متعدد زندگی جمعی و تاریخ و فرهنگ و زندگی مردمان این سرزمین. ما کوشیدهایم تجربههای زیستهٔ ایرانی در عرصههای گوناگون آشپزی، زبان، ادبیات، معماری، سینما و فیلم، عکاسی، و روزنامهنگاری و ارتباطات و شیوهٔ زندگی و نگرشهای ایرانیان را از منظر صلح بکاویم و معنا و موقعیّت صلحِ زیستهٔ ایرانی را نشان دهیم.
این کتاب چهارمین کتاب در زمینه «مطالعات صلح» است که انتشارات همرخ با همکاری انجمن علمی مطالعات صلح ایران منتشر کرده است. پیشتر کتاب «صلح ایرانی» (به همت نعمتالله فاضلی، ۱۴۰۳)، «صلح نوروزی» (به همت ماندانا تیشهیار و شیرین تاجیک، ۱۴۰۳) و «مکتب ایرانی صلح» (به همت نعمتالله فاضلی و جواد رنجبر، ۱۴۰۳) از این مجموعه منتشر شده بود.
فهرست مطالب کتاب صلح زیسته ایرانی:
۱- آشتی و ستیزه در ایران: از امتناع تا امکان/ (مهرداد عربستانی)
۲- جامعه ایران، جامعهای صلحطلب/ (سعید معیدفر)
۳- سویههای معرفتشناختی صلح/ (حسین سراجزاده)
۴- صلح ایرانی/ (سید محمد بهشتی)
۵- غذا و آشپزی ایرانی؛ صلح و همبستگی ملی/ (معصومه ابراهیمی)
۶- صلح زیستهٔ زنانه/ (نعمتالله فاضلی)
۷- دینگرایی در میانه وفاق و تضاد در ایران معاصر/ (محمود نجاتی حسینی)
۸- چیستی، چرایی و اثربخشی ادبیات صلح پارسی/ (جواد رنجبر درخشیلر)
۹- صلح در آینه نوروز/ (شجاع احمدوند)
۱۰- تحلیل جنسیتی رابطه سیما و صلح اجتماعی/ (اعظم راودراد)
۱۱- صلح است مرا با تو و با من نکنی صلح/ (بهارک محمودی)
۱۲- تصویر جنگ، انگارهٔ صلح/ (حسن زینالصالحین)
۱۳- روزنامهنگاری صلح ایرانی؛ محال ناگزیر/ (علی شاکر)
